Goedemorgen allemaal, vandaag op 1 juli zal het nieuwe waterveld (‘veld 2’) van EHV officieel geopend worden. Het ligt er sinds dit voorjaar en is het derde waterveld van onze club. Bijzonder hieraan is dat het veld vernoemd zal worden naar Lotte van der Zee.
Voor degenen onder u die haar niet gekend hebben, wat natuurlijk heel goed mogelijk is, even een korte update. Lotte (van 21 februari 1999) was een goedlachse, bloedmooie en superspontane hockeykeepster met een prachtig Twents accent. Van kleins af aan was ze met haar legguards een vertrouwde verschijning in het doel, eerst bij de junioren, later als vaste kiep van Dames III. Haar motto was: ‘Ik moet, het is mijn roeping!’ waarna ze vaak nog probleemloos een wedstrijd meepakte als daar een keepster nodig was. Ook als trainster was ze zeer actief, ze heeft veel jonge keep(st)ertjes met veel plezier de lol en de kunst van het keepen bijgebracht. Achter dat masker zat een bijzonder knap gezicht en met haar prachtige figuur gooide ze hoge ogen als (foto)model, met als voorlopige hoogtepunt haar bekroning in 2017 tot Miss Teenager Universe in Guatemala. Hierna werd ze ambassadrice en boegbeeld voor Meldpunt Loverboyproblematiek, waarover ze voorlichting op scholen gaf.
Niemand kon toen vermoeden dat haar jonge en veelbelovende leven twee jaar later een dramatische en fatale wending zou nemen. Op 20 februari 2019 werd ze getroffen door een hartstilstand tijdens een wintersportvakantie met haar ouders op hun vaste adres in Oostenrijk. Twee weken later, na een periode tussen hoop en vrees, op 6 maart 2019, overleed ze op 20-jarige leeftijd in het universitair ziekenhuis in München. Haar afscheid in de Grote Kerk op de Oude Markt van Enschede werd massaal bezocht en ook buiten het hockeywereldje waren velen ernstig van slag. Eugeniek en Bert, haar ouders met wie ze een ijzersterke drie-eenheid vormde, sloegen zich er dapper doorheen, met een lach en een traan. De kamerbrede lach was haar unieke handelsmerk, maar de tranen waren altijd dichtbij.
Ze zullen ook vandaag misschien wel weer vloeien, maar anderzijds hebben ze ook laten weten dat ze het een prachtig idee vinden en EHV daarvoor heel dankbaar zijn. Lieve Lotte, die dankbaarheid is geheel wederzijds, we vinden het allemaal een grote eer dat we op ‘jouw’ veld mogen spelen. Daarmee weten we zeker dat we je nooit zullen vergeten. Maar dat waren we toch al niet van plan. (Zwaai je wel even terug?)
Peter Bonder.
terug naar vorige scherm |