Lieve EHV’ers

Afgelopen week was een bewogen week. Tot nu toe was het seizoen anders dan we voor ogen hadden toen we vorig jaar ons EGD behaalden en hoewel we hockeyend over het algemeen wel goed meekomen miste de beleving en de vechtlust om wedstrijden over de streep te trekken. Er miste iets: we misten het gezamenlijke doel. De ambitie was er wel maar niet duidelijk omschreven. Kortom, we misten het 2GD: het 2e Grote Doel: handhaving, de 9e plek zodat we veilig zijn en zonder die zenuwslopende staart van de competitie de zomer inkunnen. Er is hard over gesproken, de neuzen staan dezelfde kant op en er is daardoor nog harder, in weer en wind, getraind. Er waren dure punten te verdelen zondag: Tilburg, een ploeg die promotie-ambities had maar op de 10e plek staat na bijna 1 seizoenshelft, kwam op bezoek op de Geessinkweg. De zachte g tegen de òòh. Boerenbikkels tegen de brabo’s. Een strijd in de onderste regionen van de competitie waar beiden niet willen zijn. We gingen fel van start. Het tempo lag aan beide kanten hoog en daardoor was er vanaf minuut 1 felheid en vechtlust. Door tot het gaatje. Dat werd mooi geïllustreerd door blessa 1 van de dag: Tilburg dacht iedereen wat te helpen door het verschil tussen Calice en Juliët wat te vergroten en tipte de bal in het gezicht van Cal: een flinke glip met een tripje naar het ziekenhuis en 5 hechtingen waren het gevolg. Rustig liep ze het veld af en herpakten wij onze missie. Helaas viel vlak voor rust de 0-1 achter mij in plaats van achter de (overigens goed spelende) keeper van Tilburg. Dát lieten wij –zeker na deze week- ons niet gebeuren en vlak na rust maakte Cris na een prachtige combinatie en goed kijken van Mabel de 1-1. Zoals het gaat in topduels was 1 moment van verzwakking genoeg om het antwoord van Tilburg hierop in mijn net te doen verdwijnen: 1-2 met nog 28 minuten te spelen. We hebben vaker achter gestaan, we hebben vaker geknokt tot het gaatje en aan het langste eind getrokken en deze week was die mentaliteit eindelijk weer zichtbaar. De 2-2 werd 10 minuten voor tijd weergaloos ingetipt door Roos en in mijn hoofd dacht ik al: hè hè, in elk geval een punt. Helaas voor Tilburg was dat voor ons niet genoeg en kon Linn de corner van Cris over de lijn tippen. Met nog 5 minuten te spelen en 3-2 op het bord wisselde Tilburg hun keeper. Mabel (die nog even flink geschoffeld werd) kwam nog dicht bij de 4-2 met een bal die via de paal naast ging maar de 3-2 bleef staan wat ons op een 2e overwinning en een 11e plek zet.  Broodnodige punten, niet alleen vanwege het klassement maar ook vanwege de week die we gehad hebben met elkaar. Òòh boven g.  Op weg naar de 9e plek, op weg naar ons 2GD zijn dit goede stappen die we als collectief gezet hebben. Helaas bleek na de wedstrijd dat Mabel (die wat ongelukkig terecht kwam na het tuinieren van de tegenstander) een klein breukje in haar duim heeft. Blessa 2 van de dag.

Vorige week vergeten te noemen want toen was ze er ook al bij maar Esmee, bedankt voor het invallen! Volgende week spelen we onze laatste competitiewedstrijd uit op Push. We hopen daar veel publiek te zien om ons naar onze volgende overwinning te schreeuwen!

#neufsaid

EHV Dames 1