Op een regenachtige herfstdag op naar het mooi gelegen Velp om tegen de MB1 te hockeyen. We waren ruim op tijd. Tijd genoeg om ons om te kleden in de oude accommodatie en de voorbespreking rustig aan te horen. Ons plan was om in balbezit te komen en in balbezit te blijven om vervolgens vanuit gecontrolleerd balbezit de open passlijnen te benutten. Daarnaast zouden we ons aan de basis houden: opbouwen via de kom naar de ruit, het middenveld inspelen, die via een gesloten aanname zou doordraaien naar rechts of links en de opgekomen verdediger in te spelen (het prachtige linie over linie hockey). Ook wederom de aandacht voor de scoringszones en het "er komen" in plaats van er al zijn/staan. Doormiddel van balkant en helpkant werd nog eens het verdedigen met behulp van de platte driehoek besproken.. Tot slot is er altijd even aandacht voor de strafcorners. Al het genoemde wordt dan steeds vanuit twee perspectieven bekeken: balbezit en niet-balbezit.

Er zijn altijd onvoorziene zaken die je van te voren niet bedenkt: tijdens de warming-up raakte onze keeper Liselotte geblesserd aan haar bovenbeen. Ondanks de zeer heftige pijn heeft ze de gehele eerste helft de nul gehouden en ook een deel van  tweede helft, totdat ze ook haar andere bovenbeen blesseerde en niet verder kon spelen. En dan gebeurt er iets bijzonders: de coach brengt een hesje naar Britt Bosschers, om haar als vliegende keeper te laten spelen. Zij echter, en met haar, de andere speelsters stellen voor haar als echte keeper met volledige uitrusting te laten keepen. De meer dan sportieve scheidsrechters en coach van de tegenstander waren bereid ons de tijd te geven om Britt in het pak te hijsen. Daarna deed Britt de speelsters, de coach en het publiek versteld staan. Als een getrainde keepster hield ze een aantal gevaarlijke ballen tegen en hield het goal de resterende 20 minuten schoon. Britt die ook al voor de openingstreffer zorgde werd aan het einde van de wedstrijd door iedereen bejubeld. Liselotte die met een aantal zware blauwe plekken naast haar teamgenoten in de dugout had gezeten was blij te weten dat zij de zware last van het keepen in een selectieteam niet alleen hoeft te dragen. Door prima spel van ons wisten we onder het meer dan fysieke spel van Velp uit te komen en zorgden naast Britt, Jasmijn en Eline voor de twee andere doelpunten.

Nog een te gaan, nog minimaal een punt te halen en dan mogen we het proberen. Hoe we dat gaan doen? Zoals we dat al de gehele tijd doen: hard en slim trainen, voor elkaar werken, leren van fouten en fouten maken om te leren en vooral ons eigen spel spelen en het plezier ervaren van het mooie spel. Zaterdag om 12:30 uur tegen Twente. Positieve support is altijd welkom.