Bij elke sportcarrière hoort even onvermijdelijk als
onverbiddelijk het afscheid. Soms mag het gewoon niet, zoals bij Teun de
Nooijer. Soms komt het te vroeg, zoals bij Marco van Basten. En soms kondigt
het zich aan, zoals bij Andy Murray. De tennisser had het er op een
persconferentie zichtbaar moeilijk mee, en hij had de hoop nog niet helemaal
opgegeven, maar na zijn nederlaag op de Australian Open kan hij eigenlijk geen
kant meer op. De organisatie toonde een filmpje waarin zijn collega’s hem
alvast bedankten voor alles en je zag de verbijstering in zijn ogen. Dat was in
mijn tijd wel anders. Mijn afscheid vond plaats op het grasveld van Avanti in
Winterswijk. Het regende nogal hard. En niemand die me bedankte.
Peter Bonder, www.linksbek.nl.
terug naar vorige scherm |
