Eindelijk was het zo ver, het toetje van ons seizoen stond op het punt van beginnen. Het seizoen zijn we in gegaan met de doelstelling om naar de Overgangsklasse te promoveren. Met een jong team, veel nieuwelingen en een nieuwe staff een mooie uitdaging. Helaas was rechtstreekse promotie niet voor ons weggelegd en mogen we het nu via de play-offs proberen. Ja, die weg is een lastige want je moet twee rondes winnen. Maar die weg is wel een hele leuke, dat weten we van onze vorige play-offs ervaring.

De hele week is er hard (lees: oma had veel spierpijn) getraind, stonden de koppies op scherp maar gelukkig wel ontspannen. Met twee busjes stapten we vanuit het warme Enschede om 09.00 uur in de auto richting Alphen aan den Rijn. Ontspannen (zelfs zonder radio) kwamen we aan op de club, waar alles super goed geregeld was (onze complimenten!). Direct werd het clubhuis bestormd voor een potje airhockey en tafelvoetbal. Gelukkig leek van zenuwen nog geen sprake. In de krappe kleedkamer, waar het lekker knus en warm was, kwam de wedstrijdfocus er in. De voorbespreking was duidelijk en we waren er klaar voor. Belangrijkste boodschap van de dames die eerder met het play-off bijltje hebben gehakt: geniet er enorm van, speel met een glimlach, want het is zo leuk!

We gaan goed van start op een veld dat de bal ietwat vertraagt en waar geen stuitertje in te vinden is. Kleine kansen worden gecreëerd, maar Alphen verdedigt goed en wij zijn wat te ongeduldig in het balbezit omdat we te snel in die cirkel willen zijn. De eerste helft zijn we de bovenliggende partij, maar richting het einde van de eerste helft krijgt Alphen wel de grootste kansen. Gelukkig stond Sterre goed in de weg, of hadden we ietwat geluk ;-)

In de rust besproken dat we door moeten gaan met ons eigen spelletje, een paar kleine aanpassingen, en dan valt die goal vanzelf. Nou en dat vielen ze, alleen aan de verkeerde kant. Binnen 10 minuten na rust keken we tegen een 3-0 achterstand aan. Heel even dacht ik; oh nee wordt het zo'n dag. Maar ook direct daarna; er is nog niks verloren, wij hebben vaker laten zien dat we dit kunnen. En gelukkig dachten we alle 16 hetzelfde. Schouders eronder en gaan, misschien niet altijd even mooi maar wel effectief.

Met nog 14 minuten op de klok halen we een corner en Juliët is alert op de rebound van de keepster. 3-1. Doordrukken. Nog geen twee minuten later een nieuwe corner. Weer Juliët achter de bal, weer een doelpunt. 3-2. Dan onze topper van de dag: Ruth. Debuteren in een play-off wedstrijd, 15 jaar oud (1e jaars B) en zo'n pot op de mat leggen, chapeau. Ruth kan een afvallende bal scoren, maar haar moment wordt ruw verstoord door een verdedigster van Alphen. Strafbal. Juliët ging klaar staan voor haar hattrick en faalde niet. 3-3. We hebben nog iets meer dan vijf minuten te gaan, op dit moment hebben we in ieder geval de shoot outs binnen gehaald. Maar we geven nog niet op en dan is daar altijd nog Roos. Roos komt via de achterlijn binnen, lijkt voor te gaan geven waardoor de keepster uitkomt om die bal te blokkeren. Op dat moment draait Roos naar haar backhand en waar je bij vele anderen zou denken "kansloze missie" gaat hij bij Roos gewoon t dakje in. 3-4, wow!

De laatste 3 minuten moesten we de wedstrijd rustig uithockeyen, maar moesten we ook nog twee corners verdedigen. Beide liep Roos er goed uit (twee flinke blauwe plekken tot gevolg). Alphen probeerde het nog met een extra veldspeelster, maar de tijd tikte weg en daar was gelukkig de verlossende toeter. De eerste wedstrijd is gewonnen, na een knappe inhaalrace. Nu weer met beide beentjes op de grond, hard trainen deze week en dan zijn wij klaar voor zaterdag. We spelen thuis om 12.30 uur en hopen jullie massaal langs de lijn te zien. Lukt het ons zaterdag nog niet om het af te maken, dan volgt er zondag een derde wedstrijd en ook die is op EHV.

Tot zaterdag!

xoxo