Bizar scoreverloop, maar hockeyen in het Wagener, heb je daarvan altijd al gedroomd?
‘Als klein meisje heb ik er wel eens naar een hoofdklassewedstrijd
gekeken, en dat ik er nu zelf sta te spelen is natuurlijk heel
bijzonder. Ik had toen nooit verwacht dat dit zou gebeuren. Het is voor
mij eigenlijk begonnen, jaren geleden, toen we met de B1 van EHV naar de
NK finale van het zaalhockey gingen kijken. Dat wil ik ook, dacht ik
toen, en hoe gaaf is het dan als je dit jaar zelf met Kampong in die
finale staat? Ik werk hard, heb plezier en geniet van alle momenten die
op mijn pad komen. Ik zeg maar zo: KWW, kiek’n wat ’t wot. Ik heb hockey
altijd al leuk gevonden en doe het nog steeds met veel plezier, dat is
het belangrijkste denk ik. Het plezier voor hockey heeft me gebracht
waar ik nu ben.’
Jullie keepster Alexandra Heerbaart was tegen Amsterdam de beste
van het veld, maar wie is volgens jou de beste speelster van de
hoofdklasse?
‘Ik denk dat de beste speelster van de hoofdklasse Gigi Oliva is. Die
speelt ook bij ons en van haar kan ik nog heeeeel veel leren. Ze is
super handig met de bal, mega explosief en heeft daarbij ook nog eens
overzicht.’
Kun je je die eerste goal voor Wageningen nog herinneren, hoe ging die?
‘Ja, zoiets vergeet je niet snel. Het was de eerste thuiswedstrijd en
dan ook nog eens tegen topclub Laren. Er was dus veel publiek aanwezig.
Ik kan het allemaal in slow motion nog afspelen. Evy Broeder
onderschepte de bal op de middenlijn, liep naar binnen, ik kwam met een
loopactie vrij op de cirkel waar ik de bal kreeg. Toen stond ik opeens
oog in oog met Joyce Sombroek, die toen keepster was van het Nederlands
Elftal. Ik schoot en de bal belandde in het net. Yes! dacht ik toen.’
Hoe combineer je hockey met je studie, hoeveel tijd gaat daar in zitten?
‘Ik stop veel tijd in hockey en moet dan ook stiekem toegeven dat studie
dit jaar niet op de eerste plek staat. We trainen vijf keer in de week
en hebben daarnaast nog een wedstrijd. Ik woon bij mijn ouders in
Enschede, dus daar komt dan nog een bus- en treinreis van twee uur heen
en twee uur terug bij. Dit klinkt waarschijnlijk zwaarder dan het is.
Het kost me veel tijd, maar ik krijg er heel veel voor terug. De tijd
die ik over hou naast hockey en studie breng ik graag door met m’n
familie en vrienden.’
Je was vorig jaar bijna geslaagd met je Amerikaanse droom, ga je dat nog eens proberen?
‘Achteraf ben ik blij dat ik niet naar Amerika ben gegaan om studie en
hockey te combineren, want dan had ik dit avontuur met Kampong moeten
missen. Het zou trouwens wel goed geweest zijn voor mijn Engels, want
dat is hier de voertaal.’
Hoe hoog schat je de kans in dat EHV weer naar de overgangsklasse promoveert en kom je dan weer terug?
‘Ik verwacht dat EHV weer terugkeert naar de overgangsklasse. Ze hebben
een jong en talentvol team dat zeker naar boven kan gaan kijken. Ik denk
niet dat ik komend seizoen al terugkeer naar EHV, omdat ik
Bewegingswetenschappen ga studeren in Amsterdam en op zoek ga naar een
kamer in Utrecht. Hoogstwaarschijnlijk sta ik wel zo vaak mogelijk langs
de kant om ze aan te moedigen.’
FOTO: Paul Mosch
TEKST: Peter Bonder
BRON: http://www.twentesport.com
terug naar vorige scherm |